DİYARBAKIR ÜNLÜLERİ - www.hanianalizhaber.com

1.Ahmet Arif(1927–1991):

Şair, orta öğretimini Diyarbakır´da tamamladı. DTFC Felsefe Bölümü´nde okudu.1950´li yıllarda gazetelerde düzeltmenlik, sayfa sekreterliği gibi çeşitli görevler yapmıştır. 1968´de yayınlanan “Hasretinden Prangalar Eskittim” adli kitabı 38. baskıya ulaştı.

2.Ahmed Mürşidi(1689–1761) :

Âlim, medrese öğreniminden sonra, Birecikli Şeyh Ebubekir´in tarikatına girdi. Ahmediye adlı pendamesiyle ünlendi. Mürşidin öbür eserleri: Yusuf ve Züleyha, Mevlud´i Nebi, Viladedi Hümayun Risalet penahi dir.

3.Ali Emiri(1857–1924):

Araştırmacı, tezkire yazarı. Ömrü kitap okumak, yazmak ve toplamakla geçen Ali Emiri´nin zengin bir kütüphanesi vardı. Vefatından sonra bu kitapları Fatih Millet Kütüphanesine konulmuştur. Tezkirei Suara´yi Amid, Osmanlı Vilayet-i Şarkiyesi, Osmanlı Şehirleri, Diyarbakır´lı Bazı Zevatın Tercüme-i Halleri gibi eserleri bulunan Emiri, 32 sayı yayınlanan Osmanlı Tarih ve Edebiyatı dergisini ve 6 sayılık Amid-i Sevde dergisini çıkardı.

4. Ebülkasım Amidi:

Hasan b. Birs b. Yahya, Basra´da doğmus olmakla birlikte aslen Diyarbakır´lıdır. Doğum tarihi bilinmeyen Amidi m.981´de vefat etmiştir. İyi bir şiir eleştirmeni olan Amidi ,aynı zamanda hattad idi.

5. Ebülhasan Seyf-üd-din el Amid Amidi:

1156 da şehrimizde doğdu. 12.yy´ın ünlü alimlerden olan Amidi, fıkıh, hadis, felsefe, tıp ilimleri tahsil etti. Özellikle fıkıh ve felsefede devrinin en önemli otoritesiydi. Otuza yakın eseri vardır.

6. Izzet Altınmeşe (1945-):

Halk müziği sanatçısı. 1977´de TRT sanatçısı oldu. Halk müziğine kendine özgü bir yorum getiren Altınmeşe kendi yöresinden derlediği türkülerle tanındı.

7. Orhan Asena (1922-):

Oyun yazarı. 1954-55 tiyatro mevsiminde Ankara Devlet Tiyatrosu´nda sahneye konan “Tanrılar ve İnsanlarla oyun yazarlığına başladı. Tarihsel konuların eserlerinde önemli bir yer tuttuğu gözlenen Asena´nın kimi eserleri: Hürrem Sultan, Simavnalı Şeyh Bedrettin, Atçalı Kel Mehmet, Tohum ve Toprak, Yalan, Korku.

8. Hamid Aytaç (1891-1982):

Hattat. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesinde öğrenime başladıktan bir yıl sonra okulu bırakıp hat dersleri almaya başladı. Eserleri birçok İslam ülkesinde geniş ilgi gördü. Sisli Camisi Yazıları, Sögütlü çesme Camii Kuşak Fetih süresi, Tarabya Camii Kubbe yazıları önemli eserleridir.

9. Sevket Beysanoglu (1920-2002):

Araştırmacı, yazar. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi mezunu; avukat. Çesitli dergi ve gazetelerde siir, araştırma, deneme yazıları yayınlayan Beysanoglu´nun Diyarbakır Kültür ve Tarihi´nin günyüzüne çıkartılmasında önemli çabaları oldu. Bazı kitapları: Diyarbakır Folkloru, Ziya Gökalp, Diyar bakır’lı Fikir ve Sanat Adamları, Bütün Cepheleriyle Diyarbakır, Kısaltılmış Diyarbakır Tarihi ve Abideleri, Anıtları ve Kitabeleriyle Diyarbakır Tarihi.

10. Adnan Binyazar (1934-):

Eleştirmen. 1960 lardan bu yana Varlık, Papirüs, Türk Dili, Milliyet Sanat gibi dergilerde eleştirileri yaptı. Bazı kitapları: Toplum ve Edebiyat ,Dedem Korkut´tan Öyküler,,Agit Toplumu.

11.Cemili(1465-1543):

Sair, Diyarbakir´in Sah Ismail´in eline geçmesinden sonra Istanbul´a gitti. Siirlerinin büyük bir bölümünü çagatay lehçesi ile yazdi. Topkapi Sarayi kitapliginda bulunan divani daha çok Ali Sir Nevai´ni siirlerine nazirelerden olusmaktadir.

12. Ziya Gökalp (1876-1924):

Yazar, Abdulhamid´e karsi gizli örgüt çalismalarina katildigindan dolayi hapsedildi ve sürüldü.Sürgün yeri olan Diyarbakir´da Ittihat ve Terakki Partisini örgütlemeye çalisti,gazete çikardi.1923´de Diyarbakir Milletvekiliseçildi.1924 Ekim´inde Istanbul´da öldü. Kitalaridan bazilari :Türkçülügün Esaslari,Saki Ibrahim Destani,Altin Isik.

13. Hikmet Çetin (1937-):

Politikaci,1960 da Siyasal Bilgiler Fakültesini bitirdi. DTP de çalisti.1974 de politikaya atildi. Devlet Bakanligi, Disisleri Bakaligi, Basbakan Yardimciligi görevlerinde bulundu.

14. Ibrahim Gülseni (1452-1533):

Halveti´ligin bir kolu olan Gülseni Tarikati´nin kurucusu. Iki yasinda öksüz kaldi. Ilk ögretimini amcasinin yaninda tamamladi. Maveraünnehir ve Tebrize gitti. Sah Ismail´in baskisindan dolayi tekrar Diyarbakir´a geldi. Daha sonra Misir´a gitti. Ömrünün sonlarina dogru Istanbul´a çagrildi. Birçok mürsid edindi. Misir´a döndükten sonra bir veba salgininda vefat etti.

15. Celal Güzelses (1899-1959):

Folklorcu. Diyarbakir yöresi folkloru üstüne arastirmalar yapti. 1943´de Diyarbakir Halk Musiki Cemiyeti´ni kurdu. Döneminin en ünlü ses sanatçilari arasinda yer aldi.

16.Ibn-ül Ezrak(1116-1176):

Tarihçi Silvan´da dogdu. Tarihi Meyyafarikin adli eseriyletanindi.

17.Molla Çelebi(?-1655):

Sultan IV. Murat Bagdat seferinden dönüsünde Diyarbakir´da Molla Çelebi´yle görüstü. Kendisini Istanbula götürdü. Burada Es ile adli kitap hazirladi. Daha sonra Red ve Kabul,Dogunun Serhi ve Fevibe adli kitablari yazdi.

18. H. Ragip Müderris (1786-184):

Alim. Medrese ögretiminden sonra çesitli memurluklarda bulundu. Hüsrev Pasa medresesindeki müderrisliginden sonrakendi medresesinde ögretime basladi. Çesitli dinsel konularda 30´u askin eseri vardir.

19. Tuncer Necmioglu (1936- ):

Sinema ve tiyatro sanatçisi. Tip Fakültesinde ve ITÜ Makine Bölümünde ögrenim gördü. Ögrenim yillarinda tiyatro çalismalari basladi.

Filmlerinden kimileri:Kizilirmak Karakoyun,Kuma,Pir Sultan Abdal.

20.Nesimi (?-1404):

Divan sairi. Hayatina dair kesin bir bilgi yoktur. Asil adi Imadeddin´dir. Ölüm tarihi kimi kaynaklarda 1417 kimilerinde 1418 olarak da belirtilmektedir. Siirleri dönemin bir çok sairini etkilemistir. Kendisinin de Mevlanadanetkilendigiileri sürülmektedir. Çesitli nazireler yazmistir. Esterabadli Fazlullah´in yaymaga çalistigi Hurufiligi benimsedi. Bu mezhebin önde gelen savunuculari arasinda yer aldi. Ülkenin çesitli yerlerinde dolasarak siirleriyle yaymaya çalisti. Bu, yöneticileri rahatsiz etti. Misir Çerkez Kölemenleri hükümdari El-Müeyyed Seyhin emriyle Sam´da derisi yüzülerek öldürüldü. Cesedi bir hafta halka gösterildi. Eserleri arasinda Türkçe ve Farsça divan en önemlileridir.

21. Özer Ozankaya (1937):

Bilim adamı yazar. Kulp´ta dogdu.1959 da Siyasal Bilgiler Fakultesini bitirdi. Ayni yıl Sosyoloji Asistanı oldu. “Üniversite Ögrencilerinin Siyasal Yönelmeleri” konulu doktora tezi 1966 da yayınlandı.

22. Faik Ali Ozansoy (1875-1950):

Sair. 1901´de Mülkiye Mektebi´ni bitirerek ,kaymakamlik,mutasarriflik ve çesitli memurluklarda bulundu. Daha sonra mülkiyedeFransizca ögretmenligi yapti. Ögretim yillarinda “Kehkesana Karsi” siiriyle Servet´i Fünu anlayisiyla,özellikle Abdülhak Hamid ve Tevfik Fikret´in etkisiyle siirler yazdi.1908 sonrasinda daha bagimsiz siire yöneldi. Son siirleri 1927´lerde Günes dergisinde yayinlandi.

23. Ferit Öngören (1932-):

Yazar ,karikatürcü.1958´de Istanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesini bitirdi ve Avukatliga basladi. Daha sonra karikatüre yöneldi. Ressamlik yapti.1966 da Lastik-is Sendikasinin yayin organi Lastik-Is i çikardi. Filiz, a, Yelken,Köprü,Ataç,Degisim,Siir Sanati ,Yeni a gibi dergilerde yazdi. Ayrica, ilk çaglardan günümüze degin Anadolu siirinin evrimini inceleyen arastirmasinin bir bölümü de soyut dergisinde yayinlandi.

24. Kaya Özsezgin (1938-):

Eleştirmen. İlk ve orta öğretimini Diyarbakır´da tamamladıktan sonra DTC Fakültesi Sanat Tarihi Bölümünde ögrenim gördü. Çesitli okullarda sanat tarihi ögretmenliği yaptı. Sanat yaşami resimle basliyan Özsezgin,üç sergi açtiktan sonra elestirmenlige yöneldi. Vatan ve ulus gazetelerinde Pazar Postasi,Sanat ve Sanatçilar,Papirüs,Milliyet Sanat gibi dergilerde ressamlar ,sergiler üstüne deneme ,elestiri yazilari yayinlandi. Çesitli jürilerde ve Ankara Radyosunun Sanat Dünyasi programinda görev yapti, “Prometheus´un Dönüsü”adli deneme-elestiri adli eseri 1965´te yayinladi.

25. Veysel Öngören (1931-):

Sair Afyon lisesini bitirdi. Bir süre Istanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesinde okudu. Ögrenimini yarim birakti. Diyarbakir´in Hacikan Köyü´ne yerlesti. Daha sonra Ankara´da DTC Fakültesi Felsefe Bölümüne girdi. TRT Dis Haberler Servisinde,Vatan gazetesinde çalisti. Dost ,Ankara Birligi,Türk Dili,Türkiye yazilari gibi dergilerde yayinlanan siirleriyle yazin çevrelerinde ilgi uyandirdi. Siirlerinde yöresel deyisten kaynaklanan özgün bir söylem gelistirdi. Ilk eseri Remo ve Salo´dur(1980).

26. Mahir Pamukçu (1912-):

Bilim adami. 1938 de Veteriner Fakültesini bitirdikten sonra ayni fakültede asistan oldu. Doktora için Amerika´ya gönderildi.1948 de yurda döndü. 1952 de doçent, 1967 de profesör oldu. 1957-1959 arasinda ABD, Wisconsin Üniversitesinde patoloji dersleri verdi. 1960 da kurucu mecliste görev yapti. Pamukçu veterinerlik alanindaki çalismalarini üniversite disinda ,uluslararasi kogrelerde de ortaya koydu. Bir çok teblig ve inceleme hazirladi. Bunlardan en önemlisi hayvanlarda egreltiotunun yaptigi hastaliklara iliskindir. Bu bitkinin kansere neden oldugunu ortaya çikardi.

27.Said Pasa(1832-1891):

Osmanli devlet adami,yazar.1849´da vilayet kalemine yazici oldu. 1848 de mektupculukta yükseldi. 1872 de Elazig mutasarrifligina getirildi.1874 de Maras ,daha sonra Mardin ve Mus ta mutasarriflik yapti. Bu süre içinde yazdigi 10 ciltlik genel tarih kitabi mirat-ül iber´in 9. Cildi basildi. Sonuncusu da yazma olarak Istanbul müze kitapligindadir. Diyarbekir Tarihi adli çalismasiyla da 1884 tarihli Diyarbekir Salnamesinin 2.bölümünü olusturdu.

28. Süleyman Nazif (1869-1927):

Sair,yazar. Gördügü özel ögrenimle Farsça,Arapça ve Fransizca ögrendi. Diyarbakir Vilayet Matbaasi Müdürlügü ve Diyarbakir Gazetesininbas yazarligini yapti. II. Abdulhamit yönetiminden kaçti. Paris´e gitti ve orada Mesveret gazetesini çikardi. Yurda dönüsünde 12 yil Bursa´da zorunlu oturma cezasina çaptirildi.

Mesrutiyet´ten sonra Basra,Kastamonu,Musul,Trabzon ve Bagdat valiliklerinde bulundu. 1915´te Istanbul´a yerleserek Halk,Ileri,Hadisat gazetelerinde yazdi;Halk´in bas yazarligini yapti. Istanbul´un isgalini protesto amaciyla yazdigi “Kara Bir Gün” yazisi ve ayni yönde verdigi konferanslar nedeniyle Malta´ya sürüldü.1922 de yeniden Istanbul´a yerlesti. Yasaminin sonuna degin burada kaldi. Resimli Gazetede çalisti. Süleyman Nazif´in hayati 1894-1895´de Diyarbekir Vilayeti Salnamesi´ni hazirlamasiIle baslar.1898 de Servet´i Fünun´da siirleri yayinlandi. Mesrutiyet Döneminde yazdigi tarih,elestiri,ani türündeki yazilariyla basari kazandi.

29. Cahit Sıtkı Tarancı (1910-1956):

Sair. Ilkokulu Diyarbakir´da okudu. Daha sonra Saint Joseph ve Galatasaray Liselerinde ögrenim gördü. Ögrenimine Mülkiye Mektebive Paris Siyasal Bilgiler Fakültesinde devam etti. 1940’da II. Dünya Savasi nedeniyle yurda döndü ve asker oldu.Anadolu Ajansi ve Çalisma Bakanligi’nda çevirmen olarak çalisti. Tedavi için gittigi Viyana’da öldü.

Taranci’nin ilk siirleri 1930’larda Muhit ve Servet-i Fünun dergilerinde yayinlandi.Ilk yillarda, A. Hamdi Tanpinar ve Necip Fazil’dan, sonraki yillarda ise Baudlaire’den etkilendi.

Varlik, Yaratilis, Istanbul gibi dergilerde siirleri yayimlandi. Taranci’nin baslica eserleri: Ömründe Süküt, Otuzbes Yas, Düsten Güzel, Sonrasi.

35 YAŞ ŞİİRİ

Yaş otuz beş! yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.

Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allah’ım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünürsünüz,
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?

Zamanla nasıl değişiyor insan!
Hangi resmime baksam ben değilim.
Nerde o günler, o şevk, o heyecan?
Bu güler yüzlü adam ben değilim;
Yalandır kaygısız olduğum yalan.

Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız;
Hatırası bile yabancı gelir.
Hayata beraber başladığımız,
Dostlarla da yollar da ayrıldı bir bir;
Gittikçe artıyor yalnızlığımız.

Gökyüzünün başka rengi de varmış!
Geç fark ettim taşın sert olduğunu.
Su insanı boğar, ateş yakarmış!
Her doğan günün bir dert olduğunu,
İnsan bu yaşa gelince anlarmış.

Ayva sarı nar kırmızı sonbahar!
Her yıl biraz daha benimsediğim.
Ne dönüp duruyor havada kuşlar?
Nerden çıktı bu cenaze? Ölen kim?
Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar?

Neylersin ölüm herkesin başında.
Uyudun uyanamadın olacak.
Kim bilir nerede, nasıl, kaç yaşında?
Bir namazlık saltanatın olacak,
Taht misali o musalla taşında.

Cahit Sıtkı Tarancı

30. Taner Timur (1935-….):

Bilim adami. Mezun oldugu Siyasal Bilgiler Fakultesine 1959’da asistan oldu. 1964’de “Modern Demokrasilerde ve Türkiyede Kuvvetli Icra ” adli teziyle doktor, 1968’de doçent oldu. Eserleri: Amerikan Demokrasisi(çeviri),Türk Devrimi, Tarihi, Anlami ve Felsefi Temeli, Osmanli Toplum Düzeni.

31. Sezai Karakoç (1933-….):

İlk öğrenimini Ergani’de, orta ögrenimini Maraş Ortaokulu ve Gaziantep Lisesinde parasız yatılı olarak tamamladı(1950). Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’ni bitirdikten sonra Maliye Bakanlıgı Mülkiye Müfettiş Muavinliği (1956-59), Gelirler Genel Müdürlüğü Kontrolörlüğü (1959-65). 1965’de görevinden ayrılarak Babıali’de Sabah gazetesinde (1965-68) fikra yazarlığı yaptı. 1960’da kurduğu Diriliş Dergisini, verdiği aradan sonra 1966’da yeniden çıkarmaya başladı. 76-78 döneminde gazete boyutunda 60 sayi çikardi. Ekim 79’dan itibaren yayını aralıklı olarak sürdürdü. Diriliş 1988’den itibaren haftalık dergi olarak çıktı.

İkinci yeni akım şairleri ile biçimsel benzerlikler taşısa da şiirlerinin kaynakları itibari ile bağımsız bir çizgi tutturduğu kabul edilen Sezai Karakoç, yaşayan en büyük şairlerimizdendir. Hikayeler kitabı ile 1982’de Hikaye Ödülünü kazandığı Türkiye Yazarlar Birliği’nin 1988’de Üstün hizmet ödülünü aldı. Kendisinin kurduğu Diriliş Partisi’nin (DIRIP) Genel Başkanlığını sürdürüyor. Başlıca eserleri: Körfez(1959), Şahdamar(1962), Hızırla Kırk Saat(1967), Sesler(1968),Taha’nın Kitabi(1968), Gül Mustusu(1969), Siirler I’den Siirler VIII’e kadar kitap serisi, Bati Şiirlerinden(1976),Hikayeler I ve Hikayeler II adlarında hikaye kitapları, Çağ ve İslam kitap serileri, Düşünceler kitapları, Diriliş Muştusu gibi eserleri bulunmaktadır.

32. Margosyan Mıgırdiç (1938-….):

Diyarbakır’ın Hançepek Mahallesinde doğan Margosyan, ortaokuldan sonra öğrenimine İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümünde devam etti. 1966-72 yılları arasında Üsküdar Surp Haç Tibrevank Lisesi’nde felsefe, psikoloji, ermeni dili ve edebiyat öğretmenliği ve okul müdürlüğü yaptı. Daha sonra öğretmenliği bırakarak ticarete atıldı. Edebi çalışmalarını aralıksız sürdürdü. Öyküleri Marmara Gazetesi’nde yayımlandı. 1988 yılında ermenice yazan yazarlara verilen Eliz Kavukçuyan Vakfı Edebiyat Ödülünü aldı. Ermeni yazınında taşra edebiyatının son temsilcisi olarak bilinmektedir.

33.İhsan IŞIK (1952,-….):

Şair ve yazar. 4 Mayıs 1952, Diyarbakır (merkez) doğumlu. Çocuk kitaplarında Savaş Yüce imzasını kullandı. İlk ve orta öğrenimini doğduğu kentte tamamladı (1970). Erzurum Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi TDE Bölümü (1976) mezunu. Lisans tezi: Necip Fazıl Kısakürek’in Oyunlarında Tipler. Öğrencilik yıllarında Diyarbakır, İzmir ve Erzurum’da çeşitli işlerde çalışarak okudu. 1976 yılından itibaren yerleştiği İstanbul’da memurluk, liselerde edebiyat öğretmenliği, özel bir kuruluşta basın danışmanlığı, dergi-yayınevi yönetmenliği, reklam ajansı yöneticiliği ve yayıncılık yaptı. YÖK kararıyla 1990 yılında Türk Filoloğu ünvanını kazandı. İstanbul B.Ş. Belediyesi İETT Genel Müdürlüğü Basın Danışmanı (1995-96), Devlet Bakanı Danışmanı (1996), Başbakanlık SHÇEK Genel Müdürü ve Genel Müdür Yardımcısı (1996-98) olarak görev aldı. 1997 yılının Başbakanlık tarafından Sokak Çocuklarına Şefkat Yılı olarak ilan edilmesine öncülük etti. 1998’de kendi isteğiyle emekli oldu. TYB Yönetim Kurulu Üyesi’dir.

İlk yazı ve şiirlerini Diyarbakır yerel gazeteleri Yeni Şark Postası ve Mücadele (1965-69) ile Babıali’de Sabah (İstanbul), arkadaşlarıyla çıkardığı aylık Özlem (Diyarbakır, 1969-70, 8 sayı) gazetelerinde yayımlamıştı. 1971’den itibaren ürünleri Tohum, Hilal, İslâm Medeniyeti, Pınar, çıkardığı Çile (Diyarbakır, yayın yönetmeni, aylık dergi, 1974, 6 sayı), Yeni Sanat (1975), İslâm Ümmeti (yönetmen,1982, 12 sayı), Düşünce, Tek Yol, Muştu, Aylık Dergi, Girişim (yayın kurulu üyesi,1985-87), Mavera (genel yayın yönetmeni, 1987), Dış Politika (1988), Yürüyüş (Diyarbakır, 1989), Yeni Zemin (yayın kurulu üyesi, 1995) dergileri ile, Hür Söz (Erzurum, günlük fıkra, 1972), Millî Hakimiyet (Diyarbakır, günlük fıkra yazarı, yazı işleri müdürü, 1973), Yeni Devir (sanat-edebiyat sayfası yönetmeni, 1977, 1980), Millî Gazete (1976-86), Zaman (1986), Akit (Vakit, 1994), Yeni Dönem (genel yayın yönetmeni, 1999), Tutanak (2000), Yeni Şafak (2000-) gazetelerinde yer aldı. SHÇEK Sosyal Hizmetler, SHÇEK Gençlik, SHÇEK Çocuk dergilerini kurdu ve yönetti (1996-97). 1995 yılında Aşkabat (Türkmenistan), 1996’da KKTC Türkçe’nin Uluslararası Şiir Şölenlerine katıldı. İki kitabı Almanca’ya çevrildi. Akdeniz Kıyısında Bir Çocuk adlı şiiri bestelendi. Radyo Birlik’te (Ankara) Entellektüel Gündem ve Düşünce Gündemi programlarını hazırlayıp sundu (1999-2001).

DENEME-İNCELEME: Kültürümüzün Kimliği (1982), Sömürgeciliğin Çağdaş Boyutları (1983), Uluslararası Sorunlar / İslâm Dünyası ve Türkiye (1987), Kültürümüz ve Kadınlarımız (1987), Peygamberimizin Hayatı (1987, Das Leben Des Islamischen Propheten Mohammed adıyla Almanca’ya çevrildi, 1991), İslâm Tarihi 4 Halife Dönemi (resimli, 1989. Dört Büyük Halife adıyla gen. bas., 1991; Die Vier Grossen Kalifen In Der Islamischen Religion adıyla Almanca’ya çevrildi, 1992), Bediüzzaman Said Nursi ve Nurculuk (1990), İki Yobaz (1996). BİYOGRAFİ: Yazarlar Sözlüğü (1990, gen. bas. 1998), Yazarlar ve Şairler Sözlüğü (1992), Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi (2001). ŞİİR: Eğilim Anıları (1975), Akrep ve Yelkovan (1987), Akdeniz Kıyısında Bir Çocuk (1996), Kuğulu Park’taki Kuşlardan Biri (2002). GEZİ: Makedonya ve Fransa İzlenimleri (2002). ÇOCUK ROMANI (Savaş Yüce adıyla): Kaçaklar (1987), Sevgili Anneciğim (1987).

HAKKINDA: Yahya Akengin / Eğilim Anıları (Hisar, sayı: 140, Ağustos 1975), Necati Polat / Cumhuriyet Dönemi Şiirine Bakış ya da Son Elli Yılın Şiiri – Üç Şair Üç Söyleşi / İhsan Işık’la (Aylık Dergi, Şiir Özel Sayısı-1, Nisan-Mayıs-Haziran 1982), Kültürümüzün Kimliği (Mavera, 1983), Ahmet Özalp / İhsan Işık’la Uluslararası Sorunlar Üzerine (Zaman, 5.3.1987), İbrahim Balcı / “Akrep ve Yelkovan” Bir de Işık (Milli Gazete, 18.5.1987), Günümüz Türkiyesinde Kim Kimdir? (1989,1990), Bediüzzaman Said Nursi ve Nurculuk (Nokta dergisi, 29 Temmuz 1990), Şevket Beysanoğlu / Diyarbakırlı Fikir ve Sanat Adamları (cilt: 3, 2. bas. s. 465, 1997), Mustafa Miyasoğlu / Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi (Milli Gazete, 12 Kasım 2001), Metin Cengiz / Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi (Varlık, sayı: 1131, 1 Aralık 2001), Tansu Bele / Yeni Bir Yazarlar Ansiklopedisi (Cumhuriyet Kitap, sayı: 624, 31 Ocak 2002), Ömer Lekesiz / Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi (Hece, sayı: 63, Mart 2002).